Het geschenk van intuïtie bij hooggevoeligheid.

Vandaag ervaar ik mijn hooggevoeligheid ten top!
Een issue met onze oudste zoon over school, een issue met onze jongste zoon over school en 2 glazen wijn bij de buren om een kinderfeestje na te bespreken, waar ik gisteren spion mocht zijn. Heb ik een afslag gemist toen ik naar mijn hart luisterde?

Strak op tijd mijn bed in, wat voor mij dan als op tijd geldt, want ik geniet graag 's avonds laat nog even van de stilte in huis. En vervolgens vanmorgen als een dweil opstaan, wetende dat ik vanavond een pedicure meeting heb met collega's om bij te praten, meestal ook met een wijntje. Maar ik weet het zeker. Het wordt een spaatje vanavond. Mijn systeem geeft aan genoeg prikkels te hebben op dit moment. Zo werkt dat als je hoogsensitief bent. Vooral niets te zien aan de buitenkant, maar van binnen woedt de ene keer een emo storm en de andere keer een wervelwind aan genot. Het is geregeld windkracht 10 in mijn hoogsensitieve lijf.

Sinds mijn burnout en andere ongein afgelopen paar jaar, heb ik een nieuwe sensor ingebouwd gekregen. Eén die heel snel voor me op de rem trapt. Ik heb er niet om gevraagd. Het was een geschenk van moeder natuur. Mijn zenuwstelsel is niet meer wat het was. Zelf Jungle Book trok ik niet meer in de bios. Rondvliegende grommende sabeltandtijgers met 100 Db en special effects, werden me naast mijn toen 12 jarige zoon, al snel te veel. Hij lachte me uit. "Jij durft nog niet eens naar Junglebook". Nou het is niet een kwestie van niet durven, maar meer van niet kunnen handelen. Heb ik een actiefilm vroeger al een paar keer gezien, dan lukt het wel, maar een nieuwe James Bond kijk ik pas op tv en niet in de bios.

Je ziet mij gerust op een verjaardag zitten en halverwege de avond ineens zeggen: "Ik ga naar huis".
Vol. Ik moet dan vertrekken. Ik voel mij afglijden uit de gesprekken. Niet omdat ze niet leuk zijn, maar omdat het volloopt in mijn hoofd. Er kan niets meer bij. Ik moet op zoek naar stilte.

Het is steeds weer balans vinden en luisteren naar je lijf om dát te blijven doen wat je blij maakt, ongeacht wat anderen er van vinden. Vooral immuun worden voor wat anderen daarvan vinden. Dat is soms best vermoeiend. maar de aanhouder wint. Ben je hoogsensitief dan zul je heel goed op jezelf moeten passen en je "commentaar vrije vest" geregeld moeten aantrekken.

Doordat ik gedwongen werd een pas op de plaats te maken, is daardoor mijn intuïtie enorm gegroeid. Dit heb ik ontwikkeld, deels spontaan, maar vooral ook met begeleiding van een geweldige coach. Mijn situatie zelf, waaruit dit ontstond, was geen geschenk, maar wat het me opleverde kan ik volop omarmen. Ik had het niet willen missen. Ik kan nu heel goed naar mijn hart luisteren en beoordelen of ik ergens gelukkig van wordt of niet. Ik heb het voordeel hierbij dat ik mega gevoelig ben, dus ik pak dit veel sneller op.

Ben je ook hoogsensitief, dan ligt daar dus je kracht. Hoogsensitief zijn is niet een straf of een belasting. Laat het je vooral niet te zwaar wegen. Je bent niet verlegen, of te gevoelig. Je bent wie jij bent. Een mooi persoon met een geweldig geschenk. Een gave om je goed te kunnen inleven in anderen en ze bij te staan. Een schatkist aan empathie. Je kunt je tot in het binnenste van jezelf invoelen in anderen. Je hebt vaak maar een half woord nodig. Je kunt dit inzetten in je leven en er gebruik van maken door het uit te dragen naar anderen toe, omdat je er een kei in bent.

Deze hele ontwikkeling, het versterken van mijn gevoel en mijn intuïtie, heeft me ook doen besluiten dat ik mensen graag wil coachen om vooral ook vanuit hun hart te gaan leven. Luisteren naar wat hun hart en hun gevoel ze ingeeft en daar vol vertrouwen naar handelen. En dat kan ook als je niet hoogsensitief bent. Want uiteindelijk hebben we allemaal een hart vol liefde, een baken van gevoel en het alarm van intuïtie ingebouwd. We moeten alleen leren om er op af te stemmen.

De issues van mijn zonen raken me dus een stuk dieper dan je normaal zou verwachten. Ook al zijn het probleempjes van niets. Maar ik heb niet veel nodig om te voelen hoe zij zich voelen. En het kost evengoed energie.
Het voordeel is wel, dat het je ook helpt, om je discussies met je pubers te verkorten, want je weet al snel wat er speelt. En dat komt heel goed uit als het om pubers gaat.

Soms handel je omdat je denkt dat je er goed aan doet en geeft je lijf je aan dat het toch teveel van het goede was. Schipperen en schuiven, aanpassen op de golven van het leven mee. Het is mooi om je hiervan bewust te zijn, zodat je je kunt laten meevoeren, zonder het beter te weten en steeds tegen te werken. Het leven wordt er zoveel meer gemakkelijker van. En je tevens bewust zijn van de momenten dat je het even uit het oog verloor. Deze momenten houden je scherp.

Dit maakt, dat voor hooggevoelige mensen het veel gemakkelijker kan zijn, om het leven vol prikkels te doorlopen. Door je intuïtie te volgen en naar je hart te luisteren en zo de golven van het leven te vinden.