Zet jij je masker op, of juist af?

Ik heb heel wat rollen vervult als kind met carnaval tijdens mijn schooljaren. En dan met name tijdens het voortgezet. Maar als ukkie van 3 ging ik al naar de optocht als clown en toen ik 6 was als Pippi Langkous. Ik had lang haar en mijn moeder vlocht ijzerdraad in mijn vlechtjes. Met mijn schoenen verkeerd om aan, stal ik de show. En als kind had je daar toch nog amper last van.

Eenmaal op het voortgezet ging op veilig, als boerinnetje. Met rode klompen aan naar de feestzaal, die ieder jaar werd afgehuurd voor het jaarlijkse carnavalsfeest van school. Uiteraard had ik al gauw spijt van die klompen, want als je nooit op klompen loopt en dan een hele avond een houten dansvloer moet trotseren, en allergisch bent voor "geitenwollen sokken", dan heb je na een half uur al een probleem.

Het jaar erop droeg ik een poezenpak. Geschminkt en gemaskerd ging ik, met oren en staart naar het feest. Leraren en leerlingen herkenden me niet. Dat was het leukste. Incognito gaan. Anoniem. Er werd nooit alcohol geschonken en het was altijd een groot feest op cola en sinas.

Inmiddels in de derde, besloot ik als punk te gaan.
Voor een van haar rollen maakte actrice Lucie de Lange, die toen met Jos Brink werkte, een fotoshoot ter promotie van haar theatershow waarin zij een punkrol speelde. In de televisie gids stond hierover een artikel met een grote foto van Lucie als punk.

Zo moest ik worden!

De foto werd uitgescheurd en opgehangen naast de spiegel.

Eerst met suikerwater in de weer om mijn haar recht overeind te zetten. Want suikerwater kon in die tijd niet op tegen haarlak. Voor wie het haar rechtop droeg was het een uitkomst en het was puur natuur en voordelig aan te komen, maar owee als je door de regen moest fietsen...

Met een panty met gaten, vingerloze lange kanten handschoenen, een t-shirt met afgeknipte mouwen, een minirokje, een geschminkt gezicht en zwarte lippen, ging ik weer naar "het ball".
En punk ben ik geloof ik een paar jaar gebleven. Tenminste met Carnaval.

Nou klinkt het alsof ik enorm genoot tijdens die feesten, maar niets is minder waar. Ik ben zo hooggevoelig als wat, alhoewel ik dat toen nog niet wist, maar zo'n avondje was altijd een beetje teveel van het goede. Ik was totaal overprikkeld als ik thuis kwam.

Aan het einde van de avond werd het schoolcarnaval altijd "vereerd" met een bezoekje van de raad van 11 van een van de plaatselijke carnavalsverenigingen. En dat was voor mij veruit het minste moment van de avond. Een grote polonaise volgde dan met lallende, naar bier ruikende mannen in pakken, die met veel te veel alcohol op voor een kinderfeest, met hun volle gewicht op je schouders hingen en in een hoog tempo, op mijn rode klompen niet bij te houden, vloog je in de rij mee, bijna schaatsend over de houten dansvloer.
De wijze lessen van mijn vader, om op het polonaise moment altijd net naar het toilet te moeten, heb ik al snel ter harte genomen, en het jaar erop in de praktijk gebracht. Ik had het niet van een vreemde.

Met alle respect voor alle carnavalsvierders, ik heb me nooit thuis gevoeld in die rol. Ondanks dat het in mijn regio volop wordt gevierd, is het niet aan mij besteed om een weekend in de huid te kruipen van iemand anders dan mezelf. Ik zie ook niet zo waarom je dat zou willen. Ik zie wel dat er niks mis is met eens lekker uit je bol gaan en feesten, maar ik zie mensen ook totaal veranderen tijdens carnaval.

De vraag is nu: Zet jij je masker op, of juist af?

Het kan zijn dat je uit de sleur wilt stappen van jouw leven en even graag iemand wilt zijn die je anders nooit bent, of omdat je niet weet dat je die kunt zijn. Een nog onbekende rol. Je zet dan het masker op.

Het kan ook zijn dat er in je dagelijkse leven van je verwacht wordt dat je iemand bent die eigenlijk voor jou niet zo goed voelt, en dat je tijdens carnaval even heerlijk jezelf kunt zijn en alles los kunt laten. Je zet dan het masker af.

Je anders gedragen of je anders ophouden dan je bent, voegt niets toe aan wie je echt bent. En als je je niet thuis voelt in een rol die je hebt, stap dan uit die rol. Maak keuzes die wel bij je passen en waarbij je lekker in je vel zit. Het gaat hier natuurlijk niet om het poezenpak, of de boerenkiel, of welke verkleedpartij dan ook.

Durf te zijn wie je werkelijk wilt zijn, ook als je daarvoor uit je huidige rol moet stappen. Soms moet je concessies doen om te behalen wat je wilt behalen. Ga 100% dát doen waarbij je jezelf voelt. Probeer jezelf te vinden, als je dat niet bent in de rol die je nu vervult. Maak aanpassingen.

Het zit hem niet in het kostuum dat je 5 dagen draagt met carnaval, maar in de gedachte achter het masker. Je kunt leren om niet meer op te gaan in de massa als je dat liever niet wilt. Je kunt leren jezelf te zijn en jouw eigen keuzes te maken voor jouw leven...

Heb je al lange tijd het idee dat je je niet thuisvoelt in de rol die je vervult, dan ben jij alleen diegene die dat kan veranderen. Misschien is het op gebied van je werk, of misschien zou je graag nieuwe uitdagingen willen aangaan. Misschien wil je meer tijd voor jezelf, of de rollenverdeling thuis anders ingedeeld zien. Door in een rol te blijven zitten, die niet resoneert met jezelf, doe je jezelf tekort. Je voelt de druk van je omgeving, de verwachting die bij je neergelegd wordt om je huidige rol te vervullen.

Misschien wil jij ook graag kansen creëren voor jezelf of doorgroeien in wie je bent. Het verlangen hebben dát te doen wat je al lange tijd wilt doen. Iets anders. Dat verlangen is een roep vanuit jezelf.

Ergens zoek je de rust om met jezelf contact te maken. Te achterhalen wat het is dat je graag anders wilt. Je zoekt het lef om andere keuzes te maken.

Beslis wat je wilt doen met de tijd die je is gegeven!

Draag jij een masker?
Ben jij jezelf?
Ben je echt wie jij wilt zijn?

Door je masker af te zetten, en jezelf te durven zijn, ben je een veel sterkere en krachtiger vrouw.
Het voelt als thuiskomen. Je ervaart innerlijke rust.
Door je masker af te zetten kun je weer zijn wie je ooit was, voordat je je huidige rol innam en voordat je het masker ging opzetten.
Door dit los te laten ontstaat er ruimte om te ontdekken wie je echt bent, en wie je wel wilt zijn.

Dit kun je ontdekken door naar binnen te keren, af te stemmen op je hart, in contact te komen met jezelf en in "gesprek" te gaan met je hart. Jouw ware zelf. Daar kun je vinden wie je werkelijk bent en wat je oprecht wilt met je leven, met jouw tijd.
Dat is wat anders dan een rol die je aanneemt.

Het verschil tussen wie ben je en wat doe je?

En misschien voel je weerstand vanuit je omgeving, omdat situaties veranderen als jij verandert.
Maar veranderen mag. Zijn wie je wilt zijn mag, het is je geboorterecht.
Je bent een sterker persoon als je die kracht in jezelf kunt vinden.

Maar ik hoor je denken, hoe keer je naar binnen?

Ik kan je helpen in contact te komen met jezelf om naar jezelf te kunnen luisteren.
Dit kan op een luchtige en eenvoudige manier. Met Flowschrijven!

Flowschrijven geeft je de gelegenheid om in een redelijk kort tijdsbestek even helemaal met jezelf in contact te komen. Het biedt je een momentje voor jezelf en kan je tegelijk die richting geven waar jij naar op zoek bent. En het levert je ruimte op.

In twee weken leer ik je de techniek van Flowschrijven, door middel van leuke schrijfoefeningen en tips, en daarmee te luisteren naar je hart en naar wie jij werkelijk bent. Om al die ideeën die je bij je draagt, die je richting kunnen geven, je wensen, je dromen, je waarheden, ruimte te kunnen geven, is Flowschrijven ideaal en eenvoudig om in te zetten.

Flowschrijven brengt jou bij jezelf door middel van schrijven vanuit je hart. Door dit dagelijks een paar minuutjes te doen, komen de mooiste dingen naar boven en leer je jezelf weer echt herkennen.
Ik kan je die techniek leren en het is echt niet moeilijk om onder de knie te krijgen.

Al meer dan 250 vrouwen gingen je voor en inmiddels heb ik al bij veel van deze vrouwen mogen zien dat ze prachtige nieuwe ambities hebben gevonden voor hun nieuw in te richten leven.
Ik wil je graag uitnodigen kennis te maken met Flowschrijven.

Wil je echt een andere rol in je leven? Een andere invulling?
Op welk gebied dan ook? Dan is het tijd voor actie.

Beslis wat je wilt doen met de tijd die je is gegeven!

En maak contact met jezelf om je hart te kunnen horen. Het geeft je richting.

Heb je vragen of wil je van gedachten wisselen met me over hoe ik je nog meer kan helpen je hart te bereiken, neem dan gerust contact met me op.
Of maak gebruik van een gratis kennismakingsgesprek om de mogelijkheden te bespreken. Ik zie je bericht graag in mijn inbox. Alaaf!